🎊 Pędzą Konie Po Betonie Wierszyk

Od pierwszego dnia po narodzinach dzieci są zaprojektowane do odkrywania świata za pomocą zmysłów. Eksploracja zmysłów to dziecięcy sposób na badanie, odkrywanie, kategoryzowanie i kształtowanie świata. I korzystne jest zapewnienie im możliwości wrażeń zmysłowych. Najlepsze zabawy z dziećmi to te, które rozwijają zdolności poznawcze i motoryczne, a jednocześnie budujące bliskość. Właśnie dlatego zabawy paluszkowe i sensoryczne są świetną sprawą. Stymulują nie tylko koordynację ręka-oko, rozwój społeczny i werbalny, ale mają też działanie relaksujące. Jesteśmy pewni, że pamiętasz mnóstwo zabaw paluszkowych, np. „Idzie raczek nieboraczek”, czy „Sroczka kaszkę warzyła”, jeśli nie to niektóre z nich przypominamy. Najpopularniesze zabawy paluszkowe Idzie rak Idzie rak nieborak, czasem naprzód, czasem wspak, jak ugryzie będzie znak." Kroczymy palcami po ciele dziecka, przy ostatnim zdaniu lekko szczypiemy. Rodzina"Ten pierwszy to nasz dziadziuś, a obok babunia. Największy to tatuś, a przy nim mamunia. A to jest dziecinka mała, tralalala la la. A to moja rączka cała, tralalala la la." Pokazujemy dziecku kolejno palce, zaczynając od kciuka, a na końcu całą dłoń. Sroczka kaszkę warzyła "Sroczka kaszkę warzyła, dzieci swoje karmiła" - dwoma palcami mieszamy kaszkę w zagłębieniu dłoni - "Temu dała na łyżeczce" - łapiemy za najmniejszy palec - "Temu dała na miseczce" - łapiemy za czwarty palec - "Temu dała na spodeczku" - łapiemy środkowy palec - "A dla tego nic nie miała, frrr... po więcej poleciała" - łapiemy palec wskazujący, a potem naśladujemy ręką lot ptaka. Myjnia samochodowa Dziecko (lub tylko jego ręka) jest samochodem, który podjeżdża do myjni, czyli mamy i gasi silnik - zamyka oczy. Mama rozpoczyna mycie. Płucze (palcami udaje spadające krople), szoruje szczotkami (delikatnie drapie), myje pianą (głaszcze), znowu płucze, suszy (dmucha), woskuje (masuje). Robienie pizzy Mama jest kucharką, a dziecko kawałkiem ciasta, które ona wyrabia. Mama dotyka dziecka (głaszcze, podszczypuje, ugniata) opowiadając o robieniu ciasta, które składa się z jajek, mąki, drożdży, wody itp. Udaje, że kroi pomidory, kiełbasę, pieczarki, posypuje pizzę przyprawami i tartym serem. Następnie wkłada pizzę do piekarnika, a potem zjada. Pada deszczyk Często ten wierszyk jest wykorzystywany podczas masażu maluszków, ale można również go"odegrać" na rączce maluszka stosując róży ucisk oraz tempo stukania palcami. Idą słonie po betonie, Pędzą konie po betonie, Biegnie pani na szpileczkach, Idzie pan w klapeczkach Pada deszcz, kropi deszczk, Czy przeszedł Ci dreszczyk? Idzie kominiarz Idzie kominiarz po drabinie... Fiku, miku już jest w kominie. Kosi, kosi łapci Kosi, kosi łapci. Pojedziemy do babci. Babcia da nam serka, a dziadzio cukierka. Kosi, kosi łapci. Pojedziemy do babci. Babcia da nam kaszki, a dziadzio - okraszki. Oprócz rymowanek i zabaw paluszkami pozwól maluchowi bawićsię z zabawkami o różnych fakturach, kształtach i rozmiarach: klockami, piłkami, pluszakami, czy łyżkami i pokrywkami. Dzięki temu z każdym dniem będzie coraz sprawniejszy motorycznie.

Dodaj go jako pierwszy! Aby dodawać komentarze musisz się zalogować. Plik PĘDZĄ KONIE PO BETONIE GOLEC.mp3 na koncie użytkownika WIWIJAS • folder ♬ GOLEC ORKIESTRA • Data dodania: 19 sie 2013. Prawie półtorej godziny trwał w sobotę w centrum Krakowa pościg za końmi, które uciekły z prywatnego gospodarstwa w Mydlnikach. Ścigali je policjanci w dwóch radiowozach i przechodnie. Ucierpiał tylko radiowóz, który jedno ze zwierząt interwencja policjantów i przechodniów na ulicach KrakowaNietypowa interwencja policjantówi przechodniów na ulicach KrakowaPrawie półtorej godziny trwał w sobotę w centrum Krakowa pościg za końmi, które uciekły z prywatnego gospodarstwa w Mydlnikach. Ścigali je policjanci w dwóch radiowozach i przechodnie. Ucierpiał tylko radiowóz, który jedno ze zwierząt kopnęło. Pościg rozpoczął się dokładnie o kiedy przejeżdżający patrol policji zauważył trzy pędzące konie przy skrzyżowaniu ul. Królewskiej z al. Kijowską. Zwierzęta skręciły w Królewską, radiowóz ruszył za nimi. Gdy na przystanku zatrzymał się tramwaj, a tabun pędził prosto na wysiadających ludzi, do pościgu włączył się kolejny radiowóz, który próbował zatarasować zwierzętom drogę. Konie nie poddały się, zmieniły tylko kierunek. Jeden z nich kopnął radiowóz. Pomknęły galopem w stronę Bronowickiej. W rejonie pętli tramwajowej dały się natomiast zatrzymać przechodniom. Zostały nawet przywiązane do słupów. Na krótko. Dwa konie zerwały się i pomknęły z Bronowic przez ulicę Balicką do Cichego Kącika. Trzeciego "uciekiniera" w tym czasie pilnował przechodzień. Zanim pozostałe dwa konie zostały schwytane, wykonały jeszcze jedno okrążenie - wróciły na Królewską, przebiegły ul. Armii Krajowej i z powrotem do Cichego Kącika. W końcu dały za wygraną i o godz. dały się schwytać. - Zwierzęta zostały już odebrane przez właścicielkę. Kobieta jednak odpowie za niedochowanie należytej ostrożności, za co grozi 250 złotych grzywny lub nagana. Będzie obciążona także kosztami naprawy uszkodzonej karoserii radiowozu - mówi Katarzyna Padło z zespołu prasowego małopolskiej policji. (EK)

Download: Golec uOrkiestra - Pędzą Konie.mp3. Pobierz. 0,98 GB . 8,28 MB. 0.0 / 5 (0 głosów) Wysokiej jakości legalny materiał! Komentarze: Nie ma jeszcze

Kochane dzieci! Pierwszy czerwca dzień radosny, kwitną kwiatki, słońce świeci. W dniu tak pięknym i wspaniałym życzymy Wam sercem całym moc uśmiechu i radości, szczęścia, zdrowia, pomyślności…. Z okazji Dnia Dziecka życzymy Przedszkolakom wiele uśmiechu i spełnienia wszystkich marzeń! Drodzy Rodzice! W tym tygodniu obchodzimy Dzień Dziecka. Święto wszystkich dzieci jest doskonałą okazją do porozmawiania o dzieciach z całego świata. Oto nasze propozycje zabaw i zajęć na ten tydzień. Przeczytajcie dziecku wiersz D. Gellner pt. „Dzieci” Wszystkie dzieci na całym świecie, są takie same – lubią skakać na jednej nodze i lubią zanudzać mamę . Wszystkie dzieci na całym świecie śpiewają wesołe piosenki i byle kamyk i byle szkiełko biorą jak skarb do ręki. Podobno dzieci na całym świecie bywają niegrzeczne czasem, lecz to nie u nas , nie w naszym mieście- to gdzieś za górą, za lasem… Porozmawiajcie z dzieckiem na temat treści wiersza -Co lubią dzieci na całym świecie? -Jakie zabawy lubią najbardziej? Obejrzyjcie z dzieckiem ilustracje przedstawiające dzieci z różnych stron świata oraz ich domy (w załącznikach) i poproście , aby dziecko opisało ich wygląd . Zapytajcie dziecko, gdzie mieszkają dzieci przedstawione na ilustracjach i odszukajcie na globusie (lub na mapie) miejsca zamieszkania poszczególnych dzieci (Azja, Ameryka, Afryka, Europa, Grenlandia).Poproście, aby dziecko dopasowało napisy (w załącznikach) do ilustracji dzieci. Pobawcie się z dzieckiem przy piosence afrykańskiej „Simamakaa”, którą znajdziecie tutaj: Opis zabawy: Przygotujcie dla każdego po jednym krzesełku. Zabawa polega na ilustrowaniu słów piosenki ruchem. Simama-wstajecie kaa-siadacie simama-wstajecie kaa-siadacie ruka, ruka, ruka- 3 tupnięcia, siedząc simama-wstajecie kaa-siadacie tembeja,kimbija-wstajecie i obiegacie krzesełko w lewą stronę tembeja, kimbija-obiegacie krzesełko w prawą stronę, siadacie ruka, ruka, ruka- 3 tupnięcia , siedząc simama-wstajecie kaa-siadacie. Zabawę można rozpocząć w wolnym tempie, a potem przyspieszyć, aż do tempa szybkiego. Można też tylko recytować tekst (bez muzyki) oraz wymyślać inne ruchy. Wspólnie z dzieckiem przeczytajcie tekst pt. ‘’List z Afryki’’ (‘’Elementarz sześciolatka, dziecko, aby wykonało polecenia do tekstu: -Nazwij zwierzęta, o których czytaliśmy. -Czy widzisz je na ilustracji w książce? -Jakich zwierząt nie ma na ilustracji, a czytaliśmy o nich? -Nazwij zwierzęta, które widzisz na ilustracji. -Jakie inne zwierzęta żyją w Afryce? -Jak nazywają się zwierzęta w języku afrykańskim? (lew-simba,hipopotam-kikoko,krokodyl-mamba,małpa-kima,owad-dudu,słoń- tembo). Zachęćcie dziecko do wykonania zadań na kartach pracy (Karty pracy, kolorowanki oraz karty pracy do ćwiczeń grafomotorycznych znajdują się w załącznikach. Konstruowanie gier i rozgrywanie z kolegami (rodzicami). Cele operacyjne: – dziecko rozwija zdolność do wysiłku umysłowego w sytuacjach trudnych i pełnych napięć. – dziecko kształtuje u siebie odporność emocjonalna. Rodzic proponuje dziecku wspólne konstruowanie gier, w które będą mogli grać w wolnych chwilach. Dorosły tłumaczy, że do każdej gry będą musieli opracować nową planszę i ustalić nowe reguły. Konstruowanie gier odbywa się naprzemiennie. Pierwszą grę zawsze buduje dorosły a dziecko mu tylko pomaga, a potem razem ją rozgrywają. Następną grę układa dziecko. Dorosły je wspiera, podpowiada, służy pomocą. Potem wspólnie grają (taka przemienność sprzyja uczeniu się i rozwija twórcze zdolności dziecka). Gra-opowiadanie „Dwa wesołe zajączki ścigają się do pola z kapustą”. Potrzebne będą 2 arkusze papieru, grube kredki, kostka do gryi obrazki: 2 zajączki, lis i jeż. Do odmierzania chodniczka służy klocek(zwyczajny do budowania). Nie może być większy od obrazka z ciemnymzajączkiem. Zajączki na obrazkach pełnić będą rolę pionków i muszązmieścić się na płytkach chodniczka. Przebieg zajęć: 1. Na stole leżą wszystkie potrzebne przedmioty. Po przeciwnych stronach stołu siedzą dorosły i dziecko. 2. Dorosły proponuje: Nauczę cię nowej gry. Będzie ona o dwóch wesołych zajączkach, które ścigają się do pola z kapustą. To jest moja gra. Pomożesz mi ją ułożyć. Potem zbudujesz swoją grę. Narysuję chodniczek (zamaszystym ruchem rysuje 2 linie). Pomoże mi odmierzyć płytki (dziecko odmierza klockiem, a dorosły rysuje krawędzie) Liczymy płytki: jeden, dwa, trzy… Chodniczek jest długi. Ścigać się po nim będą te zajączki (kładzie obrazki na początku chodniczka). Chodniczek biegnie przez las, łąkę, zagajnik, aż do pola z kapustą (pokazuje trasęwyścigu). Tu koniec. Narysuję dwie kapusty (na końcu chodniczka rysujedwa zielone kołka). Po drodze wiele może się zdarzyć. Tutaj mieszka lis (pokazuje pierwszyzakręt i kładzie obrazek tuż przy chodniczku). Gdy zajączek stanie na tej płytce (zakreśla j ą na ciemno), lis go zje i koniec gry. Jeżeli zajączek będzie mądry, ominie niebezpieczeństwo: – może przeskoczyć lisią norę, ale tylko wówczas, gdy stanie na tej płytce (pokazuje i pogrubia krawędzie płytki), a na kostce będzie sześć, -może wybrać okrężną drogę i ominąć lisią norę (rysuje kawałek chodniczka tak, aby można było obejść lisie mieszkanie). A tu rośnie marchewka (rysuje nad płytką marchewkę). Jest to przysmak dla każdego zajączka. Taki przysmak ma wartość pięć (rysuje kropki na płytce). Gdy zajączek stanie tutaj, może przesunąć się do przodu o pięć płytek. Płynie strumyk (rysuje kilka granatowych kresek). Woda zmyła kładkę, a wiadomo, że nasze zajączki nie potrafią pływać. Muszą szukać drogi okrężnej (rysuje kawałek chodniczka pozwalający obejść niebezpiecznąwodę). Tu mieszka dowcipny jeż (pokazuje płytkę, obok kładzie obrazek). Gdy zajączek stanie na tej płytce, spyta: Powiedz jeżyku, którędy do pola z kapustą? A on wskaże złą drogę i odpowie: Tędy, zajączku, tędy. Co robić? Zajączek pobiegnie tak (rysuje chodniczek, który zawraca w stronę zerwanejkładki). Plansza do tej gry wygląda tak, Załącznik Nr 1.: 3. Dorosły przygląda się planszy i stwierdza: Można rozpocząć grę. Którego zajączka wybierasz? Zaczynamy. Rzucaj kostką… Policz kropki… Przesuń swego zajączka o tyle płytek do przodu. Teraz moja kolej. Rzucam kostką… Liczę kropki… Przesuwam zajączka… Teraz twoja kolej. Rzuć kostką… Policz kropki… Przesuń zajączka. Gdy zajączek dziecka jest blisko lisiej nory, dorosły przypomina: Pamiętasz, jak to jest z lisem? Przypomnij umowę. Z moich doświadczeńwynika, że dzieci wszystko pamiętają. A jeżeli „zgubią” wątek gry, trzebaprzypomnieć tę przygodę i następne. Gra toczy się i dużo przy niej chce, aby zwyciężył jego zajączek. Stąd silne Koniec gry. Jeżeli zwyciężyło dziecko, dorosły mówi: Nie szkodzi, że przegrałem. W tej grze ty byłeś lepszy. Następną mogę wygrać ja. Gdy zwyciężył dorosły, trzeba dziecko pocieszyć i zapewnić: Nic się nie stało. Ułożymy jeszcze dużo gier. Uda ci się wygrać i to niejeden raz. W opisanej grze dorosły był osobą wiodącą, dziecko mu pomagało. Czas na zmianę ról. Trzeba zaproponować: To była moja gra. Teraz ty ułożysz swoją, a ja ci będę pomagał. Gra-opowiadanie „Dwa wesołe zajączki ścigają się do pola z kapustą”. Na stole leżą obrazki: 2 pieski, kot, wilk i jeż. Jest kostka do gry, arkusz papiery, kloceki kredki. Klocek może być mniejszy od obrazka z łaciatym pieskiem. Przebieg: Dziecko mówi: Ułożę grę o pieskach, które wracają do domu. Dorosły aprobuje i pomaga rysować planszę. Oznaczają start i metę. Dziecko wybiera pieska łaciatego, a następnie układa grę o takich pułapkach i premiach: – kładzie obrazek z wilkiem, rysuje chodniczek dookoła wilczej jamy, – kładzie obrazek z jeżem, rysuje chodniczek w przeciwną stronę i wyjaśnia: To jeż- oszukaniec. Pokazuje złą drogę., – kładzie obrazek z kotem i mówi: Jak pieski zobaczą kota, będą szczekać, – rysuje kość i pięć kropek mówiąc: To jest nagroda – pięć kropek, – obok budy rysuje dwie miski wyjaśniając: Jak pieski wrócą do budy, zjedzą obiad. Plansza do gry wygląda tak, Załącznik Nr 2: Czasami gra ułożona przez dziecko jest niepełna. Dorosły powinien więc powtórzyć reguły zaproponowane przez dziecko i uzupełnić dziecięcą wersję o potrzebne elementy. W tej grze dorosły dodał jedną tylko umowę: Gdy piesek zobaczy kota, traci jedną kolejkę. Jest to wzbogacenie gry o umowę-pułapkę. 2. Przed rozpoczęciem gry – losowanie. Można losować rzucając kostką Kto wyrzuci więcej, rozpoczyna. Potem dorosły i dziecko przesuwają przemiennie swoje pieski. 3. Gra się kończy. Wiadomo, kto wygrał. Dorosły ma znowu okazję pokazać, jak należy się zachować. Gra – opowiadanie „Rajd Safari”. Na stole znajduje się arkusz papieru, kredki i obrazki: terenowe samochody, 2 słonie, krokodyl, serwis naprawczy, stacja benzynowa. Potrzebny będzie klocek do odmierzania płytek, nie mniejszy od obrazka z terenowym samochodem. 1. Dorosły zwraca się do dziecka: Wymyśliłem nową grę. Nazwałem ją „Rajd safari”. Słyszałeś w telewizji o wyścigach samochodów na pustyni? Wiesz, ze wolno tam jeździć tylko po wyznaczonych trasach ? Narysujemy więc chodniczek – to będzie trasa wyścigu. 2. Wspólnie rysują chodniczek. Oznaczają „start” i „metę”. Są tam także prostokąty – to boksy. W nich ustawią się samochody przed startem i po ukończeniu wyścigu. Zaraz na początku chodniczka jest ciemna płytka. Samochód, który w tym miejscu stanie, musi zatankować benzynę, a kierowca traci jeden rzut. Tuż za stacją benzynową znajduje się punkt żywienia kierowców. Kto się tam zatrzyma, dostanie napój i może przesunąć się o cztery płytki. Jest to zaznaczone kropkami. Nieco dalej mamy wodne rozlewisko, a w nim krokodyla. Kierowcy muszą go objeżdżać. Potem droga pnie się mocno pod gorę (sześć zakreskowanych płytek). Kierowcy zwalniają tempo jazdy. Kierowca rzuca kostką i każda liczba kropek zamienia się na tak wolniutko, płytka za płytką, jedzie samochód do końca niebezpiecznego odcinka trasy. Na następnym zakręcie są dwa wspaniałe słonie. Każdy musi się zatrzymać, jeżeli stanie na ciemnej płytce. Traci jeden rzut. Tyle kosztuje podziwianie słoni. Teraz jedziemy z górki, a na dodatek wspaniała droga (sześć szarych płytek). Można przyspieszyć. Kierowca rzuca kostką i cokolwiek by nie wyrzucił, zamienia się na sześć. Dalej ciemna płytka. Trzeba wymienić koło. Na szczęście jest serwis trwa to krótko. Traci się tylko jeden rzut. Tuż przed metą, jeżeli samochód zatrzymał się na ciemnej płytce, pech Podziwiając słonie, kierowca zgubił mapę. Musi po nią wrócić. Taką drogą jaką pokazuje strzałka, a potem znowu podąża do mety. Plansza do tej gry może wyglądać Załącznik Nr 3.: Po narysowaniu planszy rusza wyścig. Dorosły i dziecko losują kolejność startu. Rzucają kolejno kostką i pędzą do mety. Zabawy z muzyką: Zabawy metodą Ruchu Rozwijającego W. Sherborne dla rodziców i dzieci. Cele: kształtowanie poczucia bezpieczeństwa, akceptacji samego siebie, swojego ciała Poznawanie własnego ciała i odkrywanie własnych możliwości , kształtowanie więzi z rodzicami. Przebieg zabaw: dziecko R. – rodzic Ćwiczenia wstępne Przywitanie się : dzień do-bry (uderzamy dłońmi o podłogę, dłońmi o kolana, klaszczemy ,klaszczemy nad głową, witają się nasze ręce, głowy, stopy, plecy, itd.) Ćwiczenia ,,z” w parch ,, Lustro”- rodzic i dziecko siedzą naprzeciwko siebie, dz. Wykonuje dowolne ruchy, gesty, wykorzystuje mimikę twarz, rodzic naśladuje ruch następuje zmiana rólDz. Leży na podłodze, rodzic turla go w różne strony- zmiana ról,,Naleśnik”- dz. Leży na plecach, na podłodze, R.,, zawija go w naleśnik, smaruje dżemem, posupuje cukrem, kroi” – zmiana rólDz. i R. siedzą na podłodze w siadzie prostym, opierają się o siebie plecami, Dz. pcha plecami rodzica- zmiana ról,,Wóz”- R. ciągnie za kostki Dz., które leży na plecachDz. siada przy nodze R. , obejmuje ją rękoma, ten powoli idzie ciągnąc Dz.,,Fotelik”- R. w siadzie skrzyżnym, Dz. siada opierając się plecami o R., kołysanie Dz. przy dźwiękach muzyki klasycznej, relaksacja,,Tunel”- R. w klęku podpartym, Dz. przechodzi pod R.( na kolanach, pełzając, czołgając się… )Prowadzenie niewidomego- R. ma zamknięte oczy, Dz. prowadzi go po pokoju- zmiana ról,,Krokodyl”- R. leży na brzuchu, Dz. kładzie się na niego tak, by brzuchem dotykać pleców R wozi Dz. po pokoju Ćwiczenia ,,przeciwko” w parach Dz. zwija się w kłębek, R. próbuje go ,, rozwinąć”- zmiana rólDz. siedzi mocno podparte na podłodze, R. próbuje go przesunąć- zmiana ról Ćwiczenia ,,razem” w parach Siedząc przodem do siebie i trzymając się mocno za ręce, Dz. kładzie się na plecach , R. przyciąga go do siebieStojąc przodem do siebie i trzymając się mocno za ręce, palce stóp ćwiczących złączone, Dz. odchyla się od R. ugina kolana( do przysiadu), Dz. z pomocą staje na udach R., trzymając się mocno za ręce, Dz. odchyla się do tyłuDz. stoi tyłem do rodzica, nie odrywając nóg od podłogi, ,,upada” na ręce rodzica,,Mała karuzela”-R. obejmuje rękoma Dz. które stoi przed nim 9R splata dłonie na wysokości klatki piersiowej Dz.) R unosi Dz. w do góry i obraca się z nim wokół własnej osi (kilka obrotów w prawo i w lewo) jednocześnie podwyższając lub obniżając lot trzymanego Dz. Na zakończenie wykonujemy dziecku przy muzyce relaksacyjnej masaż całego ciała Dz. leży przodem ( na brzuchu) R. – recytuje wierszyk jednocześnie wykonując masaż. Przykładowy wierszyk Słońce świeci ( masujemy otwartymi dłońmi plecy). Pędzą konie (oklepujemy plecki). Idą słonie po betonie (stukamy piąstkami). Idzie pani na szpileczkach (stukamy w plecki palcami wskazującymi). Płynie wąska rzeczka (głaszczemy plecy jedną ręką i robimy slalom). Pada deszczyk (udajemy że gramy na pianinie). Przeszedł dreszczyk ? ( rysujemy znak zapytania). Następnie zamieniamy się rolami. PRACA PLASTYCZNA „PRAWA DZIECKA” Rodzicu poinformuj dziecko, że dziś będziecie rozmawiać o prawach dziecka. Na początek niech dziecko spróbuje wyjaśnić swoimi słowami co według niego oznacza „mieć do czegoś prawo” i czy oznacza to, to samo co „mieć obowiązek”? Jaka jest różnica między tymi dwoma stwierdzeniami? Następnie, niech dziecko obejrzy film o prawach dziecka: Rodzicu przeczytaj dziecku wiersz „Prawa dziecka” M. Brykczyńskiego. Niech się wreszcie każdy dowie I rozpowie w świecie całym, Że dziecko to także człowiek, Tyle, że jeszcze mały. Dlatego ludzie uczeni, Którym za to należą się brawa, Chcąc wielu dzieci los zmienić, Spisali dla nich mądre prawa. Więc je na co dzień i od święta, Spróbujcie dobrze zapamiętać. Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego, A szczególnie do robienia czegoś niedobrego. Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi I mam prawo sam wybierać, z kim się będę bawić. Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić wyzywać, I każdego mogę na ratunek wzywać. Jeśli mama albo tata, już nie mieszka z nami, Nikt nie może mi zabraniać spotkać ich czasami. Nikt nie może moich listów czytać bez pytania, Mam też prawo do tajemnic i własnego zdania. Mogę żądać aby każdy uznał moje prawa A gdy różnią się od innych, to jest moja sprawa. Tak się tu w wierszu poukładały, Prawa dla dzieci na całym świecie, Byście w potrzebie z nich korzystały Najlepiej jak umiecie. Rodzicu spróbuj podsumować z dzieckiem informacje dotyczące praw dziecka: Rozmowa połączona z oglądaniem ilustracji. Dzieci mają prawo do: Zdrowia i dobrobytuDo wolnościSchronieniaPokojuOpiekiOchronyMiłości i zrozumieniaImienia i narodowościEdukacji Rodzicu poinformuje dziecko, że zawsze może liczyć na pomoc ze strony dorosłych i nie jest sam ze swoimi problemami. Rodzicu zaproś dziecko do zabawy ilustracyjnej „Mały człowiek”. Ilustrowanie ruchem treści wiersza: Mały człowiek, duża sprawa. (dziecko przykuca, wstaje i zatacza rękami koło) Mały człowiek ma swe prawa. (dziecko rękami wskazuje siebie) Strzegąc praw tych należycie, (dziecko krzyżuje ręce i przykłada do siebie) układamy dziecku życie. (dziecko klaszcze). Teraz kiedy już znamy prawa dziecka niech dziecko spróbuje wykonać ilustrację do jednego wybranego przez siebie prawa dziecka (technika dowolna) a następnie ją omówi. Prosimy aby rodzic zatytułował pracę wybranym przez dziecko prawem (tak jak we wzorach). Czekamy na zdjęcia pracJ Modliła się dziewczyna. Brathanki 13 nagrań piter7. Golec uOrkiestra – Pędzą konie . Nagraj swój cover lub zaśpiewaj w wersji karaoke do profesjonalnego podkładu muzycznego. Słuchaj najlepszych coverów i poznaj ciekawych ludzi. Drodzy Rodzice i Dzieci! W tym tygodniu chcemy zaproponować Wam temat ‘’Książka moim przyjacielem’’. Oto nasze propozycje zabaw: Przeczytajcie dziecku opowiadanie pt. ‘’Jak powstaje książka? „Jak powstaje książka?”-Magdalena Tokarczyk Dzisiaj się dowiemy jak książki powstają I jaką drogę do nas przemierzają. Gdy pisarz ma już pomysł na książkę, to jest już dobry początek. Wszystko dokładnie zapisuje, a w jego rękopisie znajdziemy wiele notatek. Potem wystarczy dokładnie pomysły na komputerze przepisać. Ale na tym nie koniec, musicie jeszcze dalej mnie posłuchać… Całymi godzinami, dniami, a czasem miesiącami dzieło swe pisarz dopracowuje, a gdy jest już gotowe wydawcy go prezentuje. W wydawnictwie dużo pracy zatem mają, bo książkę pisarza dokładnie przeglądają, sprawdzają… Recenzent poprawki nanosi sprawnie , a ilustratorzy obrazki do książki rysują ładnie. Gdy książka jest już gotowa, pora na drukowanie. W wielkiej drukarni maszyny rozpoczynają drukowanie i tak tysiące książek powstanie, które do księgarni pozostanie wydawcy już rozesłanie. W księgarni książkę możemy zakupić ,a w bibliotece możemy ją wypożyczyć. Lecz gdy ją już przeczytamy, to w kąt nie rzucamy, ale na półkę ładnie odkładamy. Porozmawiajcie z dzieckiem na temat tekstu oraz ilustracji (w załączniku),wyjaśnijcie trudne słowa i poproście ,aby dziecko ułożyło obrazki zgodnie z chronologią wydarzeń -autor, ilustrator, introligator (oprawia książki), drukarnia, księgarnia, biblioteka .Zachęćcie dziecko, aby opowiedziało , jak powstaje książka. W celu utrwalenia wiadomości obejrzyjcie z dzieckiem film edukacyjny pt. ‘’Jak powstaje książka ilustrowana?’’ Znajdziecie go tutaj: Zaproponujcie dziecku, aby posłuchało wiersza O. Adamowicz pt. ‘’Smutna książeczka’’ „Smutna książeczka” Pewnego dnia ze swej półeczki,skoczyły na ziemię wszystkie tańczyły, razem śpiewały,I bardzo dobrze się jedna książeczka w kącie została,taka samotna i taka wczoraj Basia, jedna z dziewczynek,karteczki z niej powyrywałai długopisem strony w kącie książeczka płakała,bo do czytania się nie zatem dzieci kochane,że książeczki chcą i lubią być szanowane. Zapytajcie dziecko, co można zrobić, aby książeczki nie były smutne. Ustalcie wspólnie zasady korzystania z książek (przykład znajduje się w załączniku). Zabawa „Tworzymy własną bajkę” Przygotujcie trzy pudełka, do jednego włóżcie zapisane słowa – tytuły książek, imiona głównych bohaterów, nazwy bajkowych miejsc. W drugim, większym pudle zgromadźcie rekwizyty, które występują w znanych Wam bajkach – mogą być rzeczywiste lub narysowane (wydrukowane). W trzecim pudełku przygotujcie przedmioty codziennego użytku – podstawka do jajek, patelnia, worek do prania delikatnych rzeczy, ołówek, piórka, kamienie, etc. Z zamkniętymi oczami po kolei każdy z Was losuje po jednym przedmiocie z każdego pudełka i układa swą opowieść. Małym dzieciom można pomóc rozpoczynając: dawno, dawno temu, żyła sobie… która… Dodatkowe karty pracy i kolorowanki rozwijające sprawność manualną dziecka znajdują się w załącznikach. Wykonanie zadań matematycznych z wykorzystaniem umiejętności liczenia, dodawania i odejmowania, posługiwania się cyframi. Cele operacyjne: – dziecko rozwiązuje zadania tekstowe, wyznacza wynik dodawania i odejmowania. Rodzic pokazuje dziecku różne obrazki i układa do nich zadania. Każde zadanie powtarza po dwa razy. Dziecko może używać fasolek, guzików lub innych przedmiotów (liczmanów) do liczenia. Potrzebne będą również kartoniki z cyframi od 0 do proponuje dziecku następujące zadania: Zadanie I Nad łąką latały cztery kolorowe motyle (rodzic układa cztery obrazki przedstawiające motyle). Po chwili przyleciały jeszcze trzybiałe motyle (rodzic dokłada trzy obrazki przedstawiające np. bielinka kapustnika). Ile motyli lata razem nad łąką? Zadanie II W ogrodzie Agaty rosło dziesięć tulipanów: pięć czerwonych i pięć żółtych (rodzic układa dziesięć obrazków przedstawiających tulipany, po pięć każdego koloru). Agata zerwała cztery czerwone tulipany (rodzic zbiera cztery obrazki przedstawiające czerwone tulipany).Ile tulipanów zostało w ogrodzie? (rodzic powtarza treść zadania) Zadanie III Mama włożyła do wazonu trzy czerwone tulipany (rodzic pokazuje kartonik z odpowiednią cyfrą). Po chwili dołożyła jeszcze cztery żółte tulipany (rodzic pokazuje kartonik z odpowiednią cyfrą) Ile tulipanów jest teraz w wazonie? (dziecko układa obrazki zgodnie z treścią zadania). Rodzic prosi, by dziecko położyło obok obrazków kartonik z cyfrą wskazującą, ile jest tulipanów w wazonie. Zadanie IV Nad stawem skakało dziesięć żabek (rodzic pokazuje dziesięć kartoników z żabkami), sześć żabek skoczyło do wody (rodzic chowa 6 kartoników). Ile żabek zostało na brzegu? (rodzic zasłania kartoniki i powtarza zadanie). Dziecko pokazuje wynik na kartoniku z cyfrą. Zadanie V Na gałęzi siedziało dziewięć wróbli (rodzic pokazuje dziewięć kartoników z wróblami). Odleciały cztery wróble (rodzic chowa cztery kartoniki). Ile wróbli zostało na gałęzi? Dziecko wynik pokazuje na kartoniku z cyfrą. Nauka piosenki ,,Miś Gregor i wiosna” Przebieg zabaw według nagrania, potrzebne będą domowe instrumenty perkusyjne drewniane łyżki lub kredki, pokrywki garnki itp. ,,Mis Gregor i wiosna” Całą zimę smacznie spałeś, w ciepłym futrze ciepło miałeś, teraz misiu obudź się. Bo po zimie przyszła wiosna, a z nią bazie na gałązkach, ciepłe słonko śpiew skowronka. Misiu przyszła wiosna. Zabawy metodą Ruchu Rozwijającego W. Sherborne dla rodziców i dzieci. Cele: kształtowanie poczucia bezpieczeństwa, akceptacji samego siebie, swojego ciała Poznawanie własnego ciała i odkrywanie własnych możliwości , kształtowanie więzi z rodzicami. Przebieg zabaw: dziecko R. – rodzic Ćwiczenia wstępne Przywitanie się : dzień do-bry (uderzamy dłońmi o podłogę, dłońmi o kolana, klaszczemy ,klaszczemy nad głową, witają się nasze ręce, głowy, stopy, plecy, itd.) Ćwiczenia ,,z” w parch ,, Lustro”- rodzic i dziecko siedzą naprzeciwko siebie, dz. Wykonuje dowolne ruchy, gesty, wykorzystuje mimikę twarz, rodzic naśladuje ruch następuje zmiana rólDz. Leży na podłodze, rodzic turla go w różne strony- zmiana ról,,Naleśnik”- dz. Leży na plecach, na podłodze, R.,, zawija go w naleśnik, smaruje dżemem, posupuje cukrem, kroi” – zmiana rólDz. i R. siedzą na podłodze w siadzie prostym, opierają się o siebie plecami, Dz. pcha plecami rodzica- zmiana ról,,Wóz”- R. ciągnie za kostki Dz., które leży na plecachDz. siada przy nodze R. , obejmuje ją rękoma, ten powoli idzie ciągnąc Dz.,,Fotelik”- R. w siadzie skrzyżnym, Dz. siada opierając się plecami o R., kołysanie Dz. przy dźwiękach muzyki klasycznej, relaksacja,,Tunel”- R. w klęku podpartym, Dz. przechodzi pod R.( na kolanach, pełzając, czołgając się… )Prowadzenie niewidomego- R. ma zamknięte oczy, Dz. prowadzi go po pokoju- zmiana ról,,Krokodyl”- R. leży na brzuchu, Dz. kładzie się na niego tak, by brzuchem dotykać pleców R wozi Dz. po pokoju Ćwiczenia ,,przeciwko” w parach Dz. zwija się w kłębek, R. próbuje go ,, rozwinąć”- zmiana rólDz. siedzi mocno podparte na podłodze, R. próbuje go przesunąć- zmiana ról Ćwiczenia ,,razem” w parach Siedząc przodem do siebie i trzymając się mocno za ręce, Dz. kładzie się na plecach , R. przyciąga go do siebieStojąc przodem do siebie i trzymając się mocno za ręce, palce stóp ćwiczących złączone, Dz. odchyla się od R. ugina kolana( do przysiadu), Dz. z pomocą staje na udach R., trzymając się mocno za ręce, Dz. odchyla się do tyłuDz. stoi tyłem do rodzica, nie odrywając nóg od podłogi, ,,upada” na ręce rodzica,,Mała karuzela”-R. obejmuje rękoma Dz. które stoi przed nim 9R splata dłonie na wysokości klatki piersiowej Dz.) R unosi Dz. w do góry i obraca się z nim wokół własnej osi (kilka obrotów w prawo i w lewo) jednocześnie podwyższając lub obniżając lot trzymanego Dz. Na zakończenie wykonujemy dziecku przy muzyce relaksacyjnej masaż całego ciała Dz. leży przodem ( na brzuchu) R. – recytuje wierszyk jednocześnie wykonując masaż. Przykładowy wierszyk Słońce świeci ( masujemy otwartymi dłońmi plecy). Pędzą konie (oklepujemy plecki). Idą słonie po betonie (stukamy piąstkami). Idzie pani na szpileczkach (stukamy w plecki palcami wskazującymi). Płynie wąska rzeczka (głaszczemy plecy jedną ręką i robimy slalom). Pada deszczyk (udajemy że gramy na pianinie). Przeszedł dreszczyk ? ( rysujemy znak zapytania). Następnie zamieniamy się rolami. Praca plastyczna „Moja książka” Słuchanie wiersza pt.: „Książka moim przyjacielem” – Dorota Kossakowska Każdy ma przyjaciela, z którym lubi się bawić. Kiedy przyjaciel jest smutny, nie można go zostawić. Mój przyjaciel jest ze mną, codziennie o każdej porze. Gdy potrzebuje pomocy, on mi zawsze pomoże. Mój przyjaciel to książka, w której są różne przygody. O misiu, który jadł miodek, o żabce co skacze do wody. Jest też księżniczka i rycerz, co walczy dzielnie ze smokiem. Jest i czarodziej co umie przez rzekę przejść jednym krokiem. Z książką nie nudzę się nigdy, z nią jest zawsze ciekawie. Ona pomaga w nauce oraz wesołej zabawie. Rozmowa na temat wiersza: Jaki przyjaciel jest z nami o każdej porze?Co możemy dowiedzieć się z książki?W czym pomaga książka?Jakie znasz rodzaje książek? (powieści, książki kucharskie, atlasy, albumy, przewodniki, słowniki, książki dla dzieci z obrazkami, bez obrazków, wiersze) Rodzicu zaprezentuj dziecku budowę książki: Okładka książki, strona tytułowa, autor, rok wydania książki, wydawnictwo itd., strona ze spisem treści, numery stron itd.) Teraz zapraszamy dziecko do samodzielnego wykonania własnej książki. Będzie to książka pt „Alfabet”. Dzięki wyszukiwaniu obrazków rozpoczynających się na daną głoskę dziecko ćwiczy słuch fonematyczny, który jest niezbędny przy nauce czytania. A wszystko to w atmosferze zabawyJ Materiały i przybory: papier ksero: biały i kolorowywłóczka lub wstążeczkanożyczkiklejulotki reklamowe z różnych sklepów, gazety 1. Papier ksero- zarówno biały jak i kolorowy- przecinamy na pół a następnie składamy. 2. Na zewnątrz dajemy jedną kolorową kartkę, białe do środka. Całość przewiązujemy włóczką lub kolorową wstążką tak, by powstała książeczka. 3. Ze starych gazet wycinamy napis „Alfabet” i przyklejamy na okładce książeczki. A może dziecku uda się samodzielnie napisać? 4. Wycinamy kolejne litery alfabetu i przyklejamy na stronach książeczki. Prosimy dziecko o odnajdywanie liter wg wskazywanej przez nas kolejności. 5. W gazetach i starych ulotkach reklamowych dziecko wyszukuje produkty, obrazki, których nazwy rozpoczynają się na określone głoski. Następnie wycina je i przykleja na stronach książeczki. Pamiętajcie o budowie książki. Wasza książka również powinna zawierać okładkę, którą zaprojektuje dziecko, spis treści, ponumerowane strony itd. Czekamy z niecierpliwością na zdjęcia waszych książeczek! I jeszcze trochę angielskiego: . 354 225 705 649 23 604 219 272

pędzą konie po betonie wierszyk