Atak psa może się rozpocząć i trwać do pół godziny.. Jeśli trwa to dłużej, konieczne jest pilne dostarczenie zwierzaka do przychodni weterynaryjnej w celu uzyskania pomocy medycznej. Jeśli napad trwa kilka minut, musisz dać psu czas na wyzdrowienie (pełny powrót do normalnego stanu), a dopiero potem zanieść go do lekarza. Atak drgawek połączony z utratą świadomości nie jest chorobą, tylko objawem nieprawidłowej aktywności mózgu. Spośród wielu chorób mogących wywołać takie ataki u czworonoga najpopularniejsza jest epilepsja idiopatyczna, czyli padaczka o nieznanym podłożu. Do innych przyczyn drgawek mogą należeć takie przypadłości, jak anemia, nowotwory, guzy mózgu, choroby metaboliczne i niektóre zatrucia. Ataki takie mogą być także spowodowane ogromnym stresem przeżywanym przez zwierzę. Jak pomóc psu podczas ataku padaczki?Jak wygląda atak padaczki u psa? Lekarze weterynarii podkreślają, że ataki padaczki to nie tylko gwałtowne drgawki całego ciała. Taka forma jest wprawdzie najłatwiejsza do zauważenia, jednak wcale nie jest najczęstsza. Wiele napadów dotyczy tylko pyska lub oczu psa, przypomina tiki nerwowe lub objawia się rytmicznie powtarzającym zachowaniem, na przykład szczekaniem. Atak padaczkowy trwa zazwyczaj zaledwie kilka sekund, choć z perspektywy spanikowanego opiekuna może wydawać się pomóc psu, który ma atak padaczki? Podczas ataku padaczki u psa kluczowe jest zabezpieczenie go, by nie zrobił sobie krzywdy podczas wstrząsów. Zdrowie czworonoga zależy w takich momentach wyłącznie od opiekuna, jego zdolności do opanowania stresu i skupienia się na pomocy zwierzakowi. Co należy zrobić, gdy pies ma napad drgawek? Zapamiętaj, o której godzinie zaczęły się drgawki i o której skończyły. Długość trwania napadu jest ważną informacją dla lekarza weterynarii. Jeśli jest przy tobie druga osoba, poproś ją o nagranie ataku telefonem. Nie próbuj wyciągać psu języka z pyska. Zwierzak prędzej odgryzie sobie wyciągnięty język, niż się nim udusi. Odsuń zwierzaka od mebli i schodów, by się nie poobijał podczas silnych drgawek. Podłuż psu poduszkę pod głowę i delikatnie przytrzymaj, póki psiak nie odzyska świadomości. Atak padaczki u psa trwający dłużej niż 2-3 minuty może spowodować hipertermię, czyli przegrzanie organizmu. Możesz spróbować schłodzić zwierzaka, kładąc na nim ręcznik zwilżony zimną wodą, ale przede wszystkim spróbuj jak najszybciej zabrać go do weterynarza. Zadzwoń do weterynarza, jak tylko atak ustąpi. I to nawet jeśli twój psiak po odzyskaniu świadomości będzie zachowywał się zupełnie normalnie. Jeśli atak padaczki powtórzy się w ciągu kolejnych 24 godzin, jak najszybciej zabierz psa do weterynarza na dokładne badania. W opiece nad psem cierpiącym na epilepsję pomoże ci także prowadzenie dzienniczka, w którym będziesz zapisywać informacje o każdym ataku i sytuacji, która go poprzedzała (np. zabawa, sen, hałas). Na tej podstawie lekarzowi weterynarii będzie łatwiej zdiagnozować przyczynę ataków i wdrożyć odpowiednie leczenie.
Medyczny portal społecznościowy http://www.TacyJakJa.pl poleca:Od tego jak zachowasz się w sytuacji, gdy ktoś obok ciebie ma napad padaczkowy może zależeć
Padaczka u psa to złożona choroba neurologiczna, która charakteryzuje się napadami drgawkowymi. Jest ona spowodowana zaburzeniami w hamowaniu i pobudzaniu pracy mózgu, co prowadzi do napadowego pobudzenia neuronów w korze mózgowej i powoduje wystąpienie napadu drgawkowego. Psia padaczka z klinicznego punktu widzenia, może być zdiagnozowana kiedy wystąpią dwa lub więcej ataki drgawkowe, które nie były niczym sprowokowane i musi być pomiędzy nimi co najmniej 24 godzinna przerwa. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Psia padaczka – przyczyny i predyspozycjeJak wygląda padaczka u psa?Diagnostyka psiej epilepsjiAtak padaczki u psa, jak możemy pomóc?Padaczka u psa leczenie – jak jako właściciele psa możemy współpracować z lekarzem weterynarii?Psia padaczka, leczenieKomfort życia psa z padaczką Psia padaczka – przyczyny i predyspozycje Ataki padaczki u psa mogą być objawem choroby, albo schorzeniem same w sobie. Ze względu na przyczyny padaczki u psa, wyróżniamy najczęściej dwa rodzaje epilepsji: Padaczka wtórna (objawowa) jest to rodzaj psiej padaczki, w której napady padaczkowe są objawem innej choroby, najczęściej obserwujemy ją w przypadku przebiegu chorób dotyczących układu nerwowego (na przykład guz mózgu), ale także przy schorzeniach metabolicznych innych narządów: wątroby i nerek. Do ataku padaczki wtórnej może dojść też przy zatruciach. Padaczkę pierwotna/idiopatyczna, najczęściej jest ona uwarunkowana genetycznie, a jej dokładne przyczyny nie są jeszcze znane. Mózg psa ma prawidłową budowę, jednak jego praca jest zaburzona. Padaczka idiopatyczna może występować u psów niezależnie od wieku. Jednak w jej przypadku pierwsze objawy padaczki u psa pojawią się często już w młodym wieku (pomiędzy 6 miesiącem a 5 rokiem życia). Z kolei atak padaczki u starego psa będzie najczęściej padaczką wtórną, która może być objawem występowania u nich innych schorzeń spowodowanych procesem starzenia się, jednak nawet jeśli wiemy, że jest to objaw innej choroby, padaczka u starego psa nie może być ignorowana. Oczywiście jak w przypadku większości chorób, tutaj także możemy mówić o predyspozycjach genetycznych. Rasami predysponowanymi do występowania padaczki u psów to między innymi: pudle, boksery, owczarki belgijskie, berneńskie psy pasterskie, jamniki, sznaucery miniaturowe, cocker spaniele, labradory, bernardyny, golden retrievery, szpice niemieckie, setery irlandzkie, husky czy owczarki niemieckie. Oczywiście to, że jakiejś rasy nie ma na liście, nie oznacza, że psia padaczka u nich nie występuje. Jak wygląda padaczka u psa? Objawy padaczki u psa możemy podzielić na dwie następujące kategorie: Napady częściowe, które nie wpływają na świadomość. Do tej grupy należą zaburzenia ruchowe, takie jak: asekuracyjny chód drżenie mięśni twarzy utrata kontroli nad pojedynczą kończyną przechylanie głowy objaw łapania muchy – kiedy zwierzę kłapie szczęką próbując złapać nieistniejącego insekta Napady uogólnione, w którym dochodzi do sztywnienia ciała, a następnie do silnych drgawek. Przy napadzie uogólnionym psia padaczka może charakteryzować się nadmiernym ślinotokiem oraz problemami z nietrzymaniem moczu i kału. Epilepsja u psa w tym wypadku prowadzi do utraty świadomości oraz braku reakcji na jakiekolwiek bodźce ze środowiska zewnętrznego. Często nie wiemy jak wygląda padaczka u psa. Atak padaczki u starego psa jak i młodego może przebiegać w kilku następujących fazach: faza prodromalna (zwiastun, prodrome), aura, faza właściwa napadu (ictus) faza postiktalna (popadaczkowa). W pierwszej fazie dochodzi do zmiany zachowania, zwierzę może być nadpobudliwe, albo osowiałe. Faza ta może trwać zarówno kilka godzin jak i kilka dni, jest widoczna tylko u niektórych zwierząt i wskazuje nadchodzący atak padaczki u psa. Następna faza aura, jest początkiem właściwego ataku drgawkowego. Trwa ona bardzo krótko (może trwać kilka sekund lub minut), a jaj objawy się bardzo zbliżone do pierwszej fazy zwiastunowej, przez co często są mylone. Kolejna jest faza właściwa napadu, w której dochodzi do napadu drgawkowego. Atak drgawkowy składa się z dwóch etapów. Na początku ma miejsce utrata przytomności przez psa. Przez około pół minuty zwierzę leży ze sztywnymi kończynami, sztywnym i wygiętym łukowato ku tyłowi kręgosłupem oraz wstrzymanym oddechem. Następnie pies zaczyna ruszać kończynami, sprawiając wrażenie jakby biegał/pływał. Atak padaczki u psa trwa z reguły do 2 minut i mogą podczas niego występować na zmianę wspomniane wyżej objawy. Ostatnią fazą po wystąpieniu ataku drgawkowego jest faza popadaczkowa, w której obserwujemy zachowanie psa po ataku padaczki. Na początku dochodzi do odpoczynku psa, następnie albo do powrotu do fizjologicznego, normalnego zachowania, albo do dezorientacji zwierzaka. Diagnostyka psiej epilepsji Pies, u którego podejrzewamy padaczkę powinien trafić do lekarza weterynarii, najlepiej do specjalisty w dziedzinie neurologii. Na wizycie zwierzak zostanie przebadany neurologicznie. Często następnym krokiem naszego weterynarza będzie chęć wykonania badaniach dodatkowych, żeby wykluczyć (lub też potwierdzić) przyczyny choroby, takimi badaniami mogą być: badanie krwi, moczu oraz płynu mózgowo-rdzeniowego, RTG i USG, rezonans magnetyczny lub tomograf komputerowy głowy. Bardzo często jeśli w żadnym z tych badań nie wyjdą nieprawidłowości, które mogłyby okazać się przyczyną padaczki objawowej, będziemy mówić o padaczce idiopatycznej. Niestety jest to diagnoza polegająca na wykluczaniu innych chorób, gdyż w weterynarii nie ma testów genetycznych, które pozwoliłyby na jednoznaczną diagnozę padaczki pierwotnej. Atak padaczki u psa, jak możemy pomóc? Epilepsja u psa jest stresującą sytuacją zarówno dla zwierzaka jak i jego opiekuna. Najważniejsze o czym trzeba pamiętać, to żeby zapewnić psi bezpieczeństwo podczas napadu drgawek. W pobliżu nie powinny znajdować się żadne przedmioty, które mogą zagrozić życiu lub bezpieczeństwu psa. Należy usunąć wszystkie rzeczy, którymi może się zranić. Jeśli atak padaczki odbywa się w wysokim miejscu, z którego upadek mógłby zagrozić zdrowiu psa, należy go przenieść na ziemie. Jednak jest to jedyna sytuacja, w której zwierzę można ruszać. Z racji tego, że epilepsja u psa to silne drgawki, można pod głowę psa podłożyć coś miękkiego jak koc, żeby chronić jego głowę przed uderzeniami. Pod żadnym pozorem nie wolno wsadzać nic do pyska naszego zwierzaka, ani też wyciągać jego języka na zewnątrz. Należy pamiętać, że atak padaczki u psa wiąże się z brakiem świadomości zwierzęcia, co mogło by spowodować nieświadome ugryzienie siebie, lub ręki swojego opiekuna. Niewskazane jest podawanie jakichkolwiek leków na własną rękę, szczególnie tych doustnych, gdyż pies mógłby się zadławić. Jedyny wyjątek stanowią doodbytnicze czopki przeciwdrgawkowe przepisane przez lekarza weterynarii. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Padaczka u psa leczenie – jak jako właściciele psa możemy współpracować z lekarzem weterynarii? Należy pamiętać, że nie ma jednego wzorca objawów i zachowania. To jak wygląda padaczka u psa może się różnić pomiędzy poszczególnymi osobnikami, ale także pomiędzy pojedynczymi atakami konkretnego psa. W celu dobrania przez lekarza jak najskuteczniejszego leczenia, warto prowadzić notatnik i zapisywać szczegółowy przebieg ataków. Przy prowadzeniu takiego dziennika należy pamiętać, żeby uwzględnić okoliczności, w której atak padaczki miał miejsce (na przykład czy atak był poprzedzony jakimś głośnym wydarzeniem), objawy padaczki u psa, które wystąpiły przy konkretnym ataku, ale także zachowanie psa po ataku padaczki. Te informacje są dla lekarza weterynarii bardzo ważne, gdyż wywiad przeprowadzony z opiekunem, jest jedną ze składowych przy dobraniu prawidłowego leczenia. Należy pamiętać, że zachowanie psa po ataku padaczki może być bardzo różne: lękliwość, zaburzenia poruszania się, ogólne zmiany w zachowaniu psa, ale też szybki powrót do prawidłowej kondycji. Dlatego nawet informacja, że zachowanie psa po ataku padaczki jest praktycznie od razu całkowicie normalne, jest czymś co należy zanotować i powiedzieć na wizycie lekarzowi weterynarii. Jeśli objawy padaczki u psa są trudne do opisania, można też nagrać filmik podczas ataku i pokazać go na wizycie. Leczenie padaczki u psa zależy od jej rodzaju i podłoża ataków. Przykładowo padaczka u starego psa, która najczęściej jest padaczką objawową może być wyleczona w momencie wyleczenia choroby podstawowej, na którą choruje zwierzę, a której objawem jest psia padaczka. W przypadku padaczki idiopatycznej, która jest już chorobą przewlekłą, konieczne jest przyjmowanie leków do końca życia psa. Podstawowym lekiem, który praktycznie natychmiastowo przerywa atak padaczki u psa jest diazepam podany we wlewie dożylnym lub w postaci czopka doodbytniczego. Jednak leku tego nie można podawać długo, bo organizm bardzo szybko staje niewrażliwy na działanie substancji i lek przestaje być skuteczny. Dlatego do najczęstszych substancji używanych w długoterminowym leczeniu psiej padaczki należą fenobarbital i bromek potasu. Leki te są na tyle skuteczne, że umożliwiają ustabilizowanie, a niekiedy zatrzymanie występowania ataków padaczki, co zwiększa komfort życia psiego pacjenta. Jednak należy pamiętać, że leki należy podawać regularnie, żeby kuracja była skuteczna. Warto też profilaktycznie wykonywać badania krwi. Jeśli chodzi o cenę leków na padaczkę u psa dużo zależy od wagi naszego pupila. Wiadomo im więcej waży nasz psiak tym większą dawkę substancji będzie musiał przejmować. Jednak powinniśmy się przygotować na kwoty rzędu kilkudziesięciu złotych za 10 tabletek fenobarbitalu. Komfort życia psa z padaczką Bardzo często przy współpracy właściciela i lekarza weterynarii udaje ustabilizować się padaczkę na tyle, żeby pies nie odczuwał na codzień zbędnego dyskomfortu życia. Właściciele, którzy pierwszy raz mają styczność z tą jednostką chorobową zastanawiają się czy padaczka u psa jest śmiertelna. Oczywiście, każda nieleczona choroba może doprowadzić do śmierci. Jednak pomimo tego, że padaczka idiopatyczna jest nieuleczalna i wymaga przyjmowania przez psa leków do końca życia, to odpowiednio wczesne wykrycie choroby poprawia jakość życia naszego pupila. Stałe monitorowanie epilepsji u psa i prawidłowo dobrane leczenie, potrafią sprawić, że ataki padaczki u psa nie będą praktycznie występować, albo będą pojawiać się ze zmniejszoną częstotliwością. Dzięki temu pies może przeżyć wiele lat w pełnym komforcie. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking
Padaczka u psa. Jak wspomniano wcześniej, drgawki u psa mogą być spowodowane atakiem padaczkowym . Choroba ta dość często atakuje psa, a dokładniej mówiąc jego ośrodkowy układ nerwowy. Występować może bez jednoznacznej przyczyny lub na skutek zmian w mózgu, które powodowane mogą być przez uraz, zakażenie, a także chorobę
Padaczka u psa to jedno z najczęściej występujących zaburzeń układu nerwowego. W zależności od rodzaju zaburzenia czynności mózgu rozróżnia się padaczkę pierwotną, reaktywną oraz sympatyczną. Szacuje się, że padaczka u psów może dotykać nawet 5% czworonogów. Często też jako nowa choroba pojawia się padaczka u starego psa. Sprawdzamy, czym objawia się padaczka u psa, jakie są jej przyczyny, jak przebiega napad padaczkowy, ile żyje pies z padaczką oraz jak karmić takiego czworonoga. Poznasz też odpowiedź na pytanie, jak leczona powinna być epilepsja u psa. Padaczka u psów – przyczyny Jako że rozróżnia się kilka rodzajów padaczki u psów, różne są też przyczyny zaburzeń tego rodzaju, tj.: – Pierwotna padaczka u psa – tzw. padaczka idiopatyczna, diagnozowana dopiero wówczas, jeżeli nie można określić innych przyczyn schorzenia. Może być wynikiem uwarunkowań genetycznych. Pierwsze ataki pojawiają się już u około rocznych psów, ale pierwotna epilepsja może wystąpić do 5. roku życia czworonoga. – Wtórna padaczka u psa – tzw. epilepsja symptomatyczna spowodowana uszkodzeniem mózgu (strukturalne lub czynnościowe). Często jest wynikiem problemów wewnątrzczaszkowych (np. zapalenie opon mózgowych, wylew krwi, guz, wodogłowie), upadku lub wypadku, którego skutkiem był uraz mózgu. – Reaktywna padaczka u psa – epilepsja będąca wynikiem procesów patologicznych powstałych poza głową zwierzęcia. Padaczka u psów tego rodzaju może być wywołana różnymi chorobami ( zatrucie metalami ciężkimi i środkami ochrony roślin, choroby metaboliczne, zaburzenia pracy nerek i wątroby, niedobór witamin z grupy B, choroby zakaźne typy wścieklizna czy nosówka). Epilepsja reaktywna może być też wynikiem nieprawidłowego stosowania leków. Najczęstsze przyczyny padaczki u psów: – czynniki genetyczne; – guzy mózgu, – zakażenie pasożytami, – niski poziom cukru ( hipoglikemia, która wywołuje ataki paniki, stąd możliwa jest padaczka u psa ze stresu), – choroby wątroby, – niewydolność nerek, – zatrucie ( toksynami i metalami ciężkimi typu rtęć, ołów, miedź, glin), – szczepienia, – urazy głowy, – problemy z tarczycą, – niedobory witamin ( witamina B6, witamina A, kwas foliowy, witamina D) i minerałów ( cynk, tauryna, magnez i wapń), – padaczka u psa po kleszczu, jeżeli zwierzę zachorowało na boreliozę. Padaczka u psa – objawy Atak padaczki u psa może przybierać różną formą. Przede wszystkim objawem są nawracające ataki drgawkowe, które dzieli się na uogólnione oraz częściowe. Zdarza się też, że przed atakiem pojawiają się omdlenia, upadki czy zaburzenia koordynacji. – Drgawki uogólnione – rozróżnia się drgawki konwulsyjne ( gwałtowane skurcze mięśni, ślinotok, wymioty, skomlenie, wycie, nietrzymanie moczu) i niekonwulsyjne (utrata świadomości i kontaktu z rzeczywistością; mogą zostać niezauważone przez właściciela psa); – Drgawki częściowe – rozróżnia się drgawki proste (ruchowe bez utraty świadomości), złożone (zmiany zachowania, agresja, halucynacja, utrata świadomości) i z wtórnym uogólnieniem (połączenie drgawek prostych i złożonych). Jak wygląda atak padaczki u psa? Niezależnie od tego, czy jest to atak padaczki u starego psa, czy może szczeniaka, epilepsja przebiega etapami, tj.: – Faza prodromalna – pewne symptomy mogą wskazywać na atak epilepsji, ale nie jest to reguła. Wskazać trzeba tutaj osowiałość, nadpobudliwość i szukanie miejsca do ukrycia. Zdarza się, że faza trwa kilka godzin, innym razem nawet wiele dni. – Aura – początek napadu, który trwa od kilku sekund do kilku minut. – Faza właściwa – napad różny pod względem postaci i skali w zależności od choroby. – Faza ponapadowa – czas po ataku, w którym czworonóg odpoczywa i wraca do aktywności lub jest zdezorientowany. Stan taki może trwać do kilku godzin. Atak epilepsji u czworonoga – co zrobić i jak uspokoić psa po ataku padaczki W zależności od stadium choroby możliwy jest atak pojedynczy lub gromadny (więcej niż dwa ataki na dzień). Oprócz tego wyróżnia się stan padaczkowy, kiedy atak trwa ponad 30 minut lub jest ich kilka następujących zaraz po sobie. Jako że możliwe są ataki padaczki u psa kilka razy dziennie, należy jak najszybciej skorzystać z pomocy weterynaryjnej. Kolejne ataki padaczkowe następujące po sobie zagrażają bowiem życiu zwierzęcia. Trzeba też wiedzieć, jak zachować się w trakcie ataku i pomóc psu, tj.: – ogranicz ruchy psa (zapobiegniesz urazom i zapewnisz mu swobodę oddychania), – podłóż coś miękkiego pod głowę i ciało czworonoga (np. legowisko dla psa, koc, poduszka), – głowę zwierzęcia trzymaj na boku, żeby pies nie udusił się wymiocinami, – próbuj uspokoić psa (głaskanie, ciche mówienie), – ogranicz odgłosy i efekty świetlne wokół zwierzęcia. Po ataku skontaktuj się ze specjalistą, który powinien przyjechać na miejsce. Jest to ważne szczególnie przy napadach trwających powyżej 10 minut. Staraj się też zapamiętać jak najwięcej cech i czas trwania ataku padaczki. Jeżeli jest to możliwe, nagraj go telefonem. Oczywiście nie możesz karać zwierzęcia za atak. Wręcz przeciwnie, należy obserwować zachowanie psa po ataku padaczki i chronić go przed czynnikami sprzyjającymi napadom ( nadmierny stres, zmęczenie, głośne dźwięki, jaskrawe światło, aktywność). Leki na padaczkę dla psa – jak wygląda leczenie padaczki u psa? Wielu właścicieli zastanawia się, ile żyje pies z padaczką. Inni dopytują, czy padaczka u psa jest śmiertelna, a także czy padaczka u psa boli. Na pewno jest to zaburzenie mało komfortowe dla zwierzęcia, które sprawia mu ból i go przeraża. Niestety, kolejne ataki padaczki mogą skończyć się zgonem zwierzęcia. Dlatego tak ważne jest, żeby czworonoga obejrzał weterynarz. Pamiętaj, że często pies z padaczką zwykle żyje przez wiele lat. Jednak tylko w przypadku, że jego stan monitoruje lekarz weterynarz, który wykona badania, postawi diagnozę i dobierze prawidłowe leki ( fenobarbital, bromek potasu, lewetyracetam, imepitoina, Gabapentyna, Zonisamid). Wprawdzie nie gwarantują one całkowitego wyleczenia padaczki, ale eliminują lub przynajmniej ograniczają liczbę napadów. W stanie padaczkowym pies jest pod całodobową opieką weterynarza. W takiej sytuacji w klinice zwierzęciu podaje się leki dożylne i wykonuje diagnostykę ( badania krwi i serca, ocena ilości wydalanego moczu, pomiar temperatury ciała). Padaczka u psa – dieta dla czworonoga chorego na epilepsję Nie tylko u psów z padaczką, ale u wszystkich czworonogów podstawę żywienia powinna stanowić zdrowa dieta. Karma dla psa musi być wolna od wypełniaczy, stabilizatorów, azotanu sodu i innych szkodliwych substancji chemicznych. Psy cierpiące na padaczkę powinny unikać pokarmów powodujących stan zapalny ( produkty zawierające gluten) i wahania cukru we krwi ( biały ryż, pszenica, kukurydza, groch, marchew). Szkodzą im również produkty mające w składzie glutaminiany i asparaginiany ( pszenica, jęczmień, owiec, soczewica, soja, mięso indyka). Unikać muszą też oregano i rozmarynu. Zaleca się zdrowe suplementy diety i witaminy dla psa bogate w wapń, magnez, cynk, witaminy A, C i E, witaminy z grupy B. W łagodzeniu objawów pomagają też odpowiednie suplementy diety dla psa, w tym zawierające kwasy omega-3 działające przeciwzapalnie. Należy także wykluczyć hipoglikemię (podawaj karmę i suplementy wysokiej jakości, karm psa często i małymi porcjami, ogranicz aktywność i czynniki stresogenne). Ile żyje pies z padaczką? Padaczka u psów jest więc schorzeniem, które może mieć różne podłoże. Bardzo zróżnicowane są także objawy, które nie zawsze muszą być widoczne. Ważne, żeby pies z epilepsją był pod kontrolą weterynarza. Podawanie odpowiednich leków, właściwa dieta i ograniczenie czynników sprzyjających atakom sprawią, że swoim pupilem u boku możesz cieszyć się przez długie lata.
Jak Wytresować Psa Z Napadami Padaczkowymi Pytania i odpowiedzi , Wskazówki , Historie , Podczas gdy psy nie są jeszcze zdolne do użycia kryształowej kuli do przewidywania przyszłości, niektóre wydają się mieć niemal "szósty zmysł", jeśli chodzi o wykrycie początku niektórych zdarzeń.
Przez aktualizacja dnia 18:58 Według definicji padaczka to zaburzenie czynności mózgu, które cechuje się trwałą skłonnością do napadów drgawkowych, nazywanych również napadami padaczkowymi. Jakie są przyczyny padaczki u psów? U psów wyróżnia się dwa typy padaczki, ze względu na przyczynę jej występowania. Padaczka idiopatyczna (pierwotna) Jeśli mamy do czynienia z epilepsją idiopatyczną, oznacza to, iż bezpośrednia przyczyna jest niemożliwa do ustalenia. Często jest to przypadłość wrodzona, uwarunkowana genetycznie. Ten rodzaj napadów nazywany jest także padaczką młodzieńczą, gdyż najczęściej ujawnia się u psów w wieku od 1 do 5 roku życia. Na podstawie badań wyróżniono szczególnie zagrożone tym rodzajem epilepsji rasy, a należą do nich: beagle, owczarek belgijski, szpic wilczy, collie, jamnik, pudel, owczarek niemiecki, seter, golden retriever, labrador retriever, spaniel, siberian husky, alaskan malamute. Ze względu na dziedziczność tego schorzenia psy z padaczką pierwotną nie powinny być dopuszczone do rozrodu. Podobnie powinno się wycofać z rozrodu rodziców szczeniaków, u których wykryto ten rodzaj padaczki. Padaczka wtórna (objawowa) Przyczyna powstawania epilepsji wtórnej u psów jest możliwa do ustalenia. Epilepsję wtórną powoduje zaburzenie lub uszkodzenie jakiegoś fragmentu mózgu z przyczyn wewnątrz albo pozaczaszkowych. Czynniki wewnątrzczaszkowe to między innymi zapalenie mózgu, opon mózgowych, guz nowotworowy, wylew krwi, wodogłowie czy blizny. Druga grupa, czyli powody pozaczaszkowe, dotyczą zatruć i chorób metabolicznych (zaburzenia pracy wątroby i nerek, obniżony poziom cukru, zaburzenia elektrolitowe). Do ataków doprowadzać mogą także niedobory witamin z grupy B (w szczególności B1 i B6), zaś u suk powszechna jest poporodowa hipokalcemia (tężyczka poporodowa), czyli niedobór wapnia w związku z laktacją i niewystarczającą podażą wapnia w diecie, szczególnie u suk z licznymi miotami. Rodzaje ataków padaczkowych u psa Wyróżnia się dwa rodzaje ataków padaczkowych: małe ataki padaczkowe (petit mal), duże ataki padaczkowe (grand mal). Mały atak padaczkowy (petit mal) bywa też nazywany atakiem bezdrgawkowym i może pozostać zupełnie niezauważony lub zignorowany przez właściciela psa. Trwa bardzo krótko (nawet kilka sekund) i nie powoduje utraty przytomności. Pies w trakcie małego ataku padaczkowego sprawia wrażenie nieobecnego, może dojść na przykład do niewielkich ruchów – drgań mięśni, kończyn. Po tym rodzaju ataku zwierzę zachowuje się znów normalnie. W dużych atakach padaczkowych (grand mal) dochodzi do drgawek (konwulsji) i utraty przytomności, które trwają od kilkunastu sekund do kilku minut. Jest to najczęstszy rodzaj ataku. Pies upada, traci przytomność, czemu towarzyszą jednoczesne gwałtowne skurcze mięśni w całym ciele. Atakowi grand mal towarzyszy ślinotok, czasem wymioty oraz wydawanie dźwięków (skomlenie, szczekanie, wycie), a zwierzę nie reaguje na głos czy widok właściciela. Nierzadko dochodzi do popuszczenia moczu i/lub kału przez psa. Drgawki u psa pojawiają się również w przypadku: zatruć ołowiem, rtęcią, metaldehydem, środkami fosforoorganicznymi lub strychniną w przebiegu encefalopatii wątrobowej lub mocznicowej, przewlekłej niewydolności nerek, niedoczynności tarczycy, nosówki, udaru cieplnego, niedotlenienia spowodowanego anemią, chorobami serca czy utrudnionym oddychaniem. Ataki padaczkowe u psa mogą być również spowodowane przez niektóre leki. Do drgawek może dochodzić ponadto z powodu różnych chorób zakaźnych (jak na przykład wścieklizna, tężec czy zatrucie jadem kiełbasianym). Przebieg napadu padaczkowego u psa Każdy napad padaczkowy u psa składa się z określonych trzech faz. Faza zwiastunowa Bardzo łatwo można przeoczyć tę fazę, ponieważ jej objawy potrafią być subtelne. Faza zwiastunowa charakteryzuje się zmianą zachowania. Pies może stać się pobudzony, niespokojny, mieć problem ze znalezieniem sobie miejsca, szukać kontaktu z właścicielem, ale równie dobrze może unikać towarzystwa i preferować ciche, spokojne kryjówki z dala od hałasu i nadmiernych bodźców. Bardzo prawdopodobne jest też wystąpienie ślinotoku i częste oblizywanie się. Czas trwania: od kilku minut do kilku godzin. Faza właściwego napadu Pojawia się bezpośrednio po fazie zwiastunowej i może przebiegać na różne sposoby w zależności od rodzaju ataku padaczkowego (duży lub mały). Objawy tej fazy zostały opisane powyżej, w podrozdziale "Rodzaje padaczki u psa". Faza końcowa (popadaczkowa) Ta faza również przebiega w różny sposób w zależności od tego, z jakim rodzajem ataku mamy do czynienia. Jeśli jest to maly atak padaczkowy (petit mal), podobnie jak w przypadku poprzednich faz, ta również w łatwy sposób może pozostać niezauważona przez właściciela. Charakteryzuje się chwilową dezorientacją i osłabieniem zwierzęcia. Czas trwania: krótka chwila. Jeśli był to duży atak padaczkowy (grand mal), w pierwszej chwili po zakończeniu ataku pies jest zdezorientowany, osłabiony i może mieć problem ze wstaniem. Pełna świadomość wraca stopniowo, w międzyczasie może pojawić się nietrzymanie moczu i kału. Zwierzę może podczas tej fazy odmówić jedzenia i picia. Czasem występują zaburzenia układu nerwowego i układu krążenia, takie jak tymczasowa ślepota czy niedowłady kończyn. Czas trwania: różnie, od kilku godzin do nawet kilku dni. Jak zachować się podczas ataku padaczki u psa? Przede wszystkim należy zachować spokój i nie wpadać w panikę. Nie trzeba uspokajać psa, ponieważ w trakcie ataku i tak nie jest on świadom obecności właściciela. Jedyne, co możemy zrobić, to usunąć z jego zasięgu przedmioty, które mogą zrobić mu krzywdę (na przykład spadając na niego) i uważnie obserwować, aby zdać potem jak najdokładniejszą relację lekarzowi weterynarii. Warto – pomimo dużych emocji i stresu – spróbować nagrać przebieg ataku, aby móc nagranie pokazać później w gabinecie. W przypadku lekkiego ataku zaleca się powstrzymać z wizytą do momentu, aż pies poczuje się lepiej. Sam atak padaczki jest dla psa stresujący, warto dać mu czas na uspokojenie się. WAŻNE! Kiedy atak padaczkowy typu grand mal trwa więcej niż 10 minut albo powtarza się w krótkich odstępach czasu i nie dochodzi między nimi do pełnego powrotu świadomości – istnieje zagrożenie zdrowia i życia psa. Zwierzę należy natychmiast zabrać do lekarza weterynarii, aby mógł przerwać atak farmakologicznie. Jakie psy mają predyspozycje do padaczki? Nie wykazano dotychczas związku drgawek z płcią psa, natomiast badania w Klinice Małych Zwierząt w Monachium wykazały, że prawdopodobnie istnieje większe ryzyko zarówno ataku drgawkowego, jak i stanu padaczkowego u suk po kastracji w porównaniu do niekastrowanych. Rasami predysponowanymi do występowania drgawek są golden retrivery i beagle, natomiast zwiększone ryzyko stanów padaczkowych występuje u owczarków niemieckich. Należy jednak pamiętać, że predyspozycja nie oznacza, że u psa dane schorzenie się pojawi i odwrotnie – w przypadku innych ras ryzyko dalej istnieje. Leczenie padaczki u psa W pierwszej kolejności należy ustalić, czy to padaczka jest schorzeniem, na które pies cierpi. Pojedynczy atak nie musi o niczym świadczyć. Kompetencje do diagnozowania padaczki u psa ma oczywiście lekarz weterynarii, do którego zawsze należy udać się w pierwszej kolejności po zaobserwowaniu jakichkolwiek niepokojących oznak. Lekarz weterynarii powinien zapytać o takie rzeczy jak przebyte schorzenia, ogólne samopoczucie psa czy okoliczności, w których doszło do ataku. Następnie wykona pełną diagnostykę. Dopiero po wykluczeniu innych chorób lekarz weterynarii może zdiagnozować u psa epilepsję. Nie zaleca się podawania leków już po wystąpieniu pierwszego ataku, ponieważ u wielu psów napad padaczkowy pojawia się tylko raz i nie ma konieczności leczenia farmakologicznego. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy pojawia się stan padaczkowy, czyli atak trwający ponad 10 minut, albo seria ataków w krótkich odstępach czasowych. Leki podane przez lekarza weterynarii mają na celu jedyne złagodzenie jej ataków i wydłużenie okresów między nimi. Do najczęściej stosowanych leków należą: diazepam, fenobarbital, bromek potasu, lewetyracetam, felbamat i zonizamid. Nie należy zrażać się, gdy dany lek nie przynosi pożądanych efektów. Niestety, jak u ludzi, dobranie odpowiednich leków i ich dawek na schorzenia neurologiczne jest niezwykle trudne. Każdy organizm reaguje w specyficzny sposób i niemożliwym jest, aby daną reakcję przewidzieć. Dawkowanie leku powinno być na bieżąco konsultowane z lekarzem weterynarii. WAŻNE! Nie należy przerywać na własną rękę terapii farmakologicznej nawet, jeśli choroba na pierwszy rzut oka wydaje się już zaleczona. W większości przypadków skutkuje to szybkim nawrotem choroby. Padaczka jest chorobą przewlekłą i, na ten moment, nieuleczalną. Leki przeciwpadaczkowe zazwyczaj muszą być brane do końca życia. Jak każdy lek, leki przeciwpadaczkowe powodują efekty uboczne. Najczęstszym z nich jest zmniejszenie aktywności psa. Niektóre z leków mogą obciążać wątrobę i prowadzić do jej uszkodzenia, co będzie objawiało się zwiększonym pragnieniem i częstszym oddawaniem moczu. Z tego względu warto zabierać psa na badania kontrolne do lekarza weterynarii raz na kilka miesięcy. Konsultacja: Lekarz weterynarii Franek Paśko
Podstawą leczenia padaczki u psa są leki, które zazwyczaj muszą być podawane do końca życia. Zabawa nimi odciąga uwagę Klopsa od choroby i skutecznie hamuje nadchodzący atak padaczki.
fot. Fotolia Pytanie czytelnika Jak zachować się podczas ataku padaczki u psa? Mój 9-letni pies, sznaucer miniaturka, we wrześniu bieżącego roku miał pierwszy atak padaczki. Objawiała się ona gwałtownym przebieraniem łap aż do momentu całkowitego zesztywnienia. Po chwili skurcze minęły, jednak mój pupil wciąż nie oddychał. Doszedł do siebie dopiero po wykonanym przeze mnie sztucznym oddychaniu. Kolejne dwa ataki miały miejsce w październiku. Weterynarz przepisał mu ½ tabletki Relanium i jedną tabletkę Luminalum UNIA 15mg. Zachowanie psa po zażyciu zalecanych lekarstw jest co najmniej dziwne. Mało tego, po dwóch dniach dostał kolejnego ataku, ale prawdopodobnie spowodowany był podaniem mu tylko ½ Luminalum. Moje pytanie brzmi następująco: jak zachować się w chwili ataku, kiedy pies traci oddech? Proszę o poradę. ~ Przemysław Odpowiedź weterynarza Zalecane lekarstwa i wizyta u weterynarza Informacja o tym, jak udzielić psu pierwszej pomocy znajduje się w artykule, który został już opublikowany. Polecamy: Pierwsza pomoc u psów To, co Pan zrobił, było bardzo dobrym i skutecznym postępowaniem. U psów miniaturowych zdarzają się problemy z budową tchawicy w związku z niewielkimi rozmiarami samego zwierzęcia i zmianą standardowego "wilczego" wzorca budowy. W sytuacji powtarzających się ataków konieczna będzie wizyta u lekarza, który zaleci wyższe dawki leków lub wprowadzi dodatkowe leczenie z zastosowaniem bromku potasu. Dobrze byłoby również wykonać dodatkowe badania krwi, które pozwolą na ocenę wydolności wątroby i nerek oraz sprawdzić poziom glukozy. Takie badania mogą rzucić pewne światło na samą specyfikę leczenia. Mało prawdopodobne jest jednak, by w opisanym przypadku przyczyna ataków leżała poza ośrodkowym układem nerwowym. Niestety - leki stosowane w leczeniu padaczki czynią zwierzę otępiałym, zwłaszcza w początkowym okresie leczenia. Podstawowym lekiem stosowanym w terapii padaczki jest Luminal, w następnej kolejności zażywamy bromek potasu (niestety bardzo kłopotliwy w podawaniu, gdyż jest bardzo gorzki). Relanium stosuje się doraźnie wyłącznie do przerywania ataków - w czasie ataku aplikuje się doodbytniczo czopek zawierający odpowiednią dawkę leku. Pozdrawiam. Anna Włodarczyk, lekarz weterynarii Zobacz: Padaczka u psa - jaki jest przebieg i leczenie? Niepokoisz się stanem zdrowia Twojego pupila? Nie wiesz jak mu pomóc? Napisz do nas na adres e-mail: lifestyle@ Na Twoje pytanie odpowie lekarz weterynarii, Anna Włodarczyk.
. 678 410 631 244 418 260 414 454

atak padaczki u psa